De uitvinding van het wiel
Het wiel is volgens tegenwoordige maatstaven een relatief late uitvinding. Na de laatste ijstijd was onze aarde nog tot ca. 10.000 v. Chr. grotendeels met landijs bedekt, waardoor een wiel weinig nut gehad zou hebben.
Het wordt door velen als de wellicht belangrijkste uitvinding van de mens gezien. Onze ontwikkelingsgeschiedenis is onlosmakelijk met het wiel verbonden.
De voorlopers van het wiel waren boomstammen, die over de grond gerold werden. Meerdere van deze rollen achter elkaar gelegd, maakten voor het eerst het vervoer van grotere lasten mogelijk.
Door het verder ontwikkelen van dit systeem konden later de grote steenblokken voor de bouw van de piramiden aangevoerd worden.
Ongeveer 6000 jaar geleden ontdekten onze voorouders de as. Twee schijven werden door middel van een stang met elkaar verbonden. Zo ontstonden de eerste karren en wagens. Een andere belangrijke stap voor het transport was de domesticering van trekdieren.
Rond 3200 v. Chr. werd in Mesopotamië de stabiliteit van kruiwielen verbeterd. Daarvoor werden planken tegen elkaar gelegd, door dwarsbalken verbonden en vervolgens rond uitgesneden.
Met de verbetering van werktuigen ontstond ca. 4000 jaar geleden het spaakwiel. De verdere ontwikkeling van het wiel was afhankelijk van de geografische omstandigheden. In gebieden, waar waren en lasten door woestijnen vervoerd moesten worden, was het wiel nauwelijks bruikbaar. Daar bleef men vanwege de doelmatigheid bij het gebruik van lastdieren.
In de loop van de tijd vond het gebruik van het wiel echter bijna overal ingang. Vooral de Romeinen droegen daartoe bij, doordat ze een voor toenmalige verhoudingen geweldig wegennet aanlegden.
Pas in het industrietijdperk, de 19de eeuw, deed het wiel zijn intrede in bijna alle technische terreinen, zoals machines, verkeersmiddelen enz..
Het wordt door velen als de wellicht belangrijkste uitvinding van de mens gezien. Onze ontwikkelingsgeschiedenis is onlosmakelijk met het wiel verbonden.
De voorlopers van het wiel waren boomstammen, die over de grond gerold werden. Meerdere van deze rollen achter elkaar gelegd, maakten voor het eerst het vervoer van grotere lasten mogelijk.
Door het verder ontwikkelen van dit systeem konden later de grote steenblokken voor de bouw van de piramiden aangevoerd worden.
Ongeveer 6000 jaar geleden ontdekten onze voorouders de as. Twee schijven werden door middel van een stang met elkaar verbonden. Zo ontstonden de eerste karren en wagens. Een andere belangrijke stap voor het transport was de domesticering van trekdieren.
Rond 3200 v. Chr. werd in Mesopotamië de stabiliteit van kruiwielen verbeterd. Daarvoor werden planken tegen elkaar gelegd, door dwarsbalken verbonden en vervolgens rond uitgesneden.
Met de verbetering van werktuigen ontstond ca. 4000 jaar geleden het spaakwiel. De verdere ontwikkeling van het wiel was afhankelijk van de geografische omstandigheden. In gebieden, waar waren en lasten door woestijnen vervoerd moesten worden, was het wiel nauwelijks bruikbaar. Daar bleef men vanwege de doelmatigheid bij het gebruik van lastdieren.
In de loop van de tijd vond het gebruik van het wiel echter bijna overal ingang. Vooral de Romeinen droegen daartoe bij, doordat ze een voor toenmalige verhoudingen geweldig wegennet aanlegden.
Pas in het industrietijdperk, de 19de eeuw, deed het wiel zijn intrede in bijna alle technische terreinen, zoals machines, verkeersmiddelen enz..
De vorm en de functie van het wiel, is in de loop der tijden niet veranderd.
Om de animatie te bekijken klik hier:
Om de animatie te bekijken klik hier: